Błogie szczęście jest Twoim wiecznym prawem, ale szukaj go w sferze duchowej, a nie materialnej.
Moje ciało i umysł nie są mną. Są narzędziami czy pojazdami, których używam. Jestem wieczną, duchową istotą, wieczną iskierką Duszy Najwyższej. Oryginalnie jesteśmy, tak jak powiedziałam wcześniej, pełni szczęścia, pełni doskonałej, bezwarunkowej miłości i doskonałej wiedzy.
Ten świat nie jest moim domem. Jest to miejsce tymczasowe i nietrwałe. Wszystko co materialne ma swój początek i koniec. Nasze ciała także. Moje ciało przeminie, ale ja nie.
Jesteśmy wieczni. Nawet jeżeli opuszczamy swoje ciało, my dalej istniejemy. Nie mamy duszy, my jesteśmy duszą. Posiadamy ciało. Taka jest prawda. To ciało starzeje się, rozpada, tak jak wszystko co materialne. Czasami osoby mają doświadczenie śmierci klinicznej. Na przykład mamy tutaj nawet na porankach jedną osobę, która przeszła takie doświadczenie i dzięki temu w ogóle zaczęła szukać wiedzy na temat reinkarnacji i trafiła właśnie na bhakti-yogę.
Więc kiedy taka osoba na przykład podczas śmierci klinicznej wyjdzie z ciała, to widzi swoje ciało, które opuściła i widzi, że nie jest tym ciałem. Będziemy też studiować tutaj wiedzę o reinkarnacji.
Jestem wieczny i dlatego powinienem również szukać szczęścia w tym, co wieczne. Więc tutaj dochodzimy do naszego cytatu na dziś. Mogę stymulować swoje ciało i umysł różnorodnością zmysłowych czynności i przyjemności, ale to nigdy tak naprawdę nie zadowoli mnie w środku.
Czyli czasami osoby, które przeżywają jakiś zawód miłosny na przykład, albo są samotne bardzo, próbują zmysłami zadowolić, jakby zasypać ten dół, który wyje, tą pustkę, która wyje w środku i próbują jeść, wiecie, oglądać jakieś seriale. Często na filmach widzimy taką osobę, która przeżywa jakiś ciężki czas i ma przed sobą duży pojemnik z popcornem, obok lody, pojemnik z chusteczkami, żeby wycierać łzy, włącza sobie jakiś serial i jeszcze rozmawia z przyjaciółką na telefonie i zwierza się, że taki ciężki czas.
I tak właśnie jest, że my próbujemy tymi materialnymi rzeczami zadowolić właśnie siebie, ale tak naprawdę zadowalamy te ciało i te zmysły, a ponieważ my nimi nie jesteśmy, to nie odczuwamy tak naprawdę szczęścia często. Często chcemy jakąś rzecz, bo zobaczymy na reklamie, kupujemy ją i ona nam się za chwilę nudzi. Bo materia nie jest w stanie usatysfakcjonować tego, który jest wieczny. Musimy mieć duchową strawę, duchowe nutrition, czyli duchowe odżywianie. Poszukiwanie szczęścia w tym, co nietrwałe, w tym świecie, doświadczeniach materialnych, relacjach - zawsze w końcu doprowadzi do rozczarowania, a nawet rozpaczy.
Pamiętajmy zatem, że błogie szczęście jest naszym wiecznym prawem, ale powinniśmy szukać go w sferze duchowej, a nie materialnej.